आम्ही दोघे सहज फिरायला चाललो होतो ..

बरोबर चालतांना कळत नकळत हातांच्या बोटांचा स्पर्श होत होता .

तिच्या गप्पा ऐकन्यात मी हरवून गेलो होतो .

ना office चे tension ना carrier ची कटकट वाटत होती ..

हळूच वाऱ्याची झुलुक तिचे केस माझ्या चेहऱ्यावर घेवून येयची ..

मग ती ते लाजत संभाळुन घेयची .

बस... इथेच जग थांबवावे ..

सारे कसे मस्त वाटत होते .

पाण्या वरुण येणारा वारा ही romantic होता .

भरपूर वेळ गप्पा मारल्या नंतर अचानक लक्ष समोर गेले .

समोर होता अथंग समुद्र अण त्या वर अल्हादायक होणारा सूऱ्यास्त .

जणू तो सांगत होता की आता जाण्याची वेळ जवळ आली .

मन बैचेन झाले .

.

त्याच्याकडे बघुन जानवले की माझे पण प्रेम असेच कुठे मावळून गेले तर ...

हा आजचा क्षण वेदनात बदलून गेल तर .

हा विचार करता करता सूर्य कधी मावळून गेला कळालेच नाही .

आता निघुया असे म्हणायला तिच्या कड़े वळलो तर ...

तर ती तिथे नव्हतीच् .

घाबरलो.. कुठे गेली ही अचानक .

शोधु लागलो .

पण कुटेच नाही दिसली .

अन् एकदम भानावर आलो .

शेजारी पडलेल्या mobile वर तिने केलेला शेवटचा msg वाचला .

स्वताशिच हसलो .

शेजारी बसलेल्या एका couple ला बघुन अजुन जिवाचे पाणी झाले .

त्याने तिला एका हाताने मस्त मीठी मधे घेतले होते .

अन दुसऱ्या हातात तिचा हात  होता... 

जड़ पावलांनी निघालो .

माघे वळून समुद्रा कड़े बघितले ...

ती तीथेच होती .

माझ्या कड़े बघुन हसत होती .

अनुराग